Szpada oficera piechoty, Europa Zachodnia, XVIII w.

dł. szpady 904 mm, dł. głowni 745 mm, szer. głowni u nasady 20 mm, masa szpady 635 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec prosty, z przednim i tylnym ozdobnym wąsem, połączonym z tarczą. Przednie ramię jelca, łukowato wygięte, tworzy kabłąk dochodzący do głowicy i połączony w trzpieniem głowni. Trzon owalny, wyoblony w środkowej części, zakończony kulistą głowicą nitowaną trzpieniem głowni. Zewnętrzna strona tarczy jelca i jego ramiona, kabłąk, trzon oraz kulista głowica ozdobione płytkim reliefem, na który składają się: elementy cęgowe, muszle, woluty i kogucie grzebienie. G ł o w n i a stalowa, polerowana, na wysokości zastawy w przekroju soczewkowym, powyżej w przekroju sześciobocznym. Po obu stronach, na wysokości zastawy, trawiona dekoracja w formie stylizowanych liści akantu.
stan zachowania: 5/3