Jan Dudek wg Stefana Zbigniewicza (1904-1942), przyp. św. Barbara, odlew miniatury modelu posągu z gmachu AGH w Krakowie. Brąz, wys. 31 cm, niesygn. Odkutą przez Jana Dudka w miedzi i częściowo złoconą figurę na dachu gmachu głównego AGH, zamontowaną 24.08.1939 r., zniszczyli w styczniu 1940 r. hitlerowcy. Z drobnymi zmianami odtworzono ją i umieszczono na powrót dopiero w 1999 r. W zbiorach muzeum AGH przechowywane są: bozzetto Zbigniewicza wykonane z malowanego gipsu w skali 1:10 (88 cm wys.) oraz brązowy odlew wys. 31 cm, a przedwojenne fotografie ukazują też inne modele (w tym tej rzeźby) oraz proces powstawania drewnianego kopyta, na którym klepano blaszany posąg. Zbigniewicz, uczeń X. Dunikowskiego. Sportretowany przez Olgę Boznańską. Autor m.in. projektu Pomnika ku czci poległych Powstańców Śląskich w Chorzowie (1927, niezach.); posągów ewangelistów na fasadzie Częstochowskiego Seminarium Duchownego przy Bernardyńskiej w Krakowie; pomnika Ignacego Krasickiego na zamku w Dubiecku (1935); grobowca rodziny Schützerów na Rakowicach. Na Salonie TPSP w Krakowie wystawiał w 1934 r. brązowy portret, a w maju 1937, na Pierwszym Ogólnopolskim Salonie Rzeźby w IPS-ie Murzyna w brązie (poz. 139). W czasie wojny kierował Kawiarnią Plastyków i organizował wraz z J. Hrynkowskim teatr lalkowy "Brzdąc". Zginął rozstrzelany w Auschwitz. Dudek, uczył się w warsztacie stolarsko-rzeźbiarskim Stanisława Rogoża w Brzesku w latach 1928-1931. W latach 30. XX w. zatrudniony w krakowskim warsztacie Zbigniewicza. Zaangażowany w budowę kościoła w rodzinnej Niedźwiedzy k. Dębna, był autorem tamtejszego wyposażenia sakralnego oraz neogotyckich retabulów (Filipowice, 1943 r., Jadowniki, 1950 r.). Zajmował się też konserwacją.
