olej na tekturze, 69,5x 50cm w świetle oprawy, sygn.p.d.,W.Wodzinowski ,na odwrociu opis i kopia kserograficzna listu poświęconego "Modlitwie" ,jaki L.Woynowski skierował do Wincentego Wodzinowskiego
modląca się dziewczyna to córka artysty Wincentyna
obraz był zaprezentowany na wystawie poświęconej artyście w Muzeum w Krakowie 2024r.
Wincenty Wodzinowski urodził się w 1866 roku w Igołomi,
zmarł w 1940 roku w Krakowie. Od 1880 roku studiował krótko w
warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego. Następnie, w latach 1881-1889, naukę kontynuował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza oraz Jana Matejki. W tym czasie otrzymał stypendium i odznaczenie za swój pierwszy obraz zaprezentowany na wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych ("Na swojską nutę"). Nagroda pieniężna umożliwiła Wincentemu Wodzinowskiemu na dalsze doskonalenie warsztatu w pracowni Aleksandra Wagnera w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium oraz pobyt w Wiedniu. Po ukończeniu studiów malarz
powrócił do Krakowa i osiadł w Swoszowicach. Podjął pracę jako
wykładowca na Wyższych Kursach dla Kobiet w krakowskim Muzeum
Techniczno-Przemysłowym.
W latach 1892-1907 twórczość artystyczna Wincentego Wodzinowskiego skupiona była na pracy na zamówienie kolekcjonera Ignacego Korwina-Milewskiego.
W twórczości Wincentego Wodzinowskiego najczęstszym
tematem były sceny rodzajowe przedstawiające życie podkrakowskiej wsi i
obyczaje ludowe. Oprócz tego malował pejzaże, portrety oraz sceny
batalistyczne, alegoryczne i religijne. Obrazy Wincentego Wodzinowskiego są żywiołowe i radosne, malowane pewnymi pociągnięciami pędzla i jasną, żywą paletą barw.
Od 1910 roku artysta działał jako aktywny członek i sponsor podgórskiego "Sokoła". W czasie I wojny światowej Wincenty Wodzinowski walczył w Legionach Polskich. Z tego okresu pochodzi zespół rysunkowych portretów oficerów.
