Wymiary: 15,5 x 23,8 cm
sygnowany p.d.: 'ST. CZAJKOWSKI'
opisany na odwrociu: '"Studium nieba" | ok. 1904', 'Studyum nieba', 'Złoto (trudno czytelnie)', '4' (w okręgu), '17n' oraz numerem inwentarzowym spuścizny artysty: 'Sr. Cz. | inw. 12', papierowa nalepka z opisem: '26 | W (w okręgu) | 16' oraz inna, fragmentarycznie zachowana nalepka opisana piórem: 'Studyum n[ieba]', opisany na ramie: 'chmury nad polem' oraz dwie papierowe nalepki wystawowe
Pochodzenie
spuścizna po artyście
kolekcja Anny Laudańskiej-Czajkowskiej i Ireny Kościałkowskiej
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Obraz świata, który przemija: inspiracje sztuką Japonii w malarstwie Jana Stanisławskiego i jego uczniów, Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej "Manggha" w Krakowie, maj-wrzesień 2007; Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, 22 września - 4 listopada 2007; Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, listopad-grudzień 2007; Muzeum Miedzi w Legnicy, 14 marca - 31 maja 2008
Stanisław Czajkowski 1878-1954. Wystawa Pośmiertna Artysty, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych Zachęta, Warszawa, grudzień 1980 - styczeń 1981
Literatura
Obraz świata, który przemija: inspiracje sztuką Japonii w malarstwie Jana Stanisławskiego i jego uczniów, katalog wystawy, red. Anna Król, Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej "Manggha" w Krakowie, Kraków 2007, s. 37 (il.), nr kat. 52
Stanisław Czajkowski 1878-1954, katalog wystawy pośmiertnej artysty, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych Zachęta w Warszawie, Warszawa 1980, nr kat. 29 lub 30
Biogram
Stanisław Czajkowski studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, którą ukończył w 1902 roku. Wówczas, jako młody twórca przyjęty został do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Naukę kontynuował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie mieszkał jego brat Józef, także malarz oraz wielka i niespełniona miłość Olgi Boznańskiej. Przebywając w Paryżu uczęszczał do Académie Julian. Odbył wiele podróży artystycznych po Europie. Odwiedzał też różne regiony Polski czego świadectwem są pejzaże z Kazimierza Dolnego nad Wisłą, Woli Radziszowskiej, Wileńszczyzny czy Podhala. Przyjaźnił się z najwybitniejszymi postaciami świata artystycznego, zarówno Krakowa, jak i Paryża. Był uczestnikiem słynnego wesela Lucjana Rydla, opisanego przez Stanisława Wyspiańskiego w dramacie "Wesele". Tadeusz Boy-Żeleński utożsamiał go z postacią Nosa. Artysta wyszedł ze szkoły Jana Stanisławskiego, który zaszczepił w nim zamiłowanie do pejzażu ojczystego. Czajkowski stał się w pewnym stopniu kontynuatorem ideologicznej spuścizny swojego mistrza. Posługiwał się intensywną kolorystyką i zamaszystymi pociągnięciami pędzla. Tworzył nastrojowe widoki, w których utrwalał malownicze zakątki Polski i nie tylko. Na przełomie roku 1980 i 1981 w murach warszawskiej Zachęty odbyła się wystawa pośmiertna prac artysty.
