Romanówna Janina - aktorka, reżyser teatralna, pedagog

Janina Romanówna (1904-1991) - początkowo występowała na deskach lwowskiego Teatru Wielkiego, a następnie tamtejszych Teatrów Miejskich, od 1924 przeniosła się do Warszawy, początkowo zaangażowana przez Juliusza Osterwę do Teatru Narodowego w Warszawie, następnie w latach 1925/26 występowała na deskach Teatru im. W. Bogusławskiego, aż na stałe zadomowiła się w Teatrze Polskim. W czasie wojny działała w konspiracji i pracowała jako kelnerka w kawiarniach. Po wojnie, po krótkim epizodzie w łódzkim Teatrze Wojska Polskiego wróciła do Teatru Polskiego, gdzie pracowała do emerytury w 1973r. . W tym samym czasie wykładała na PWST, uzyskując tytuł naukowy profesora zwyczajnego(w 1955r.) i działała w ZASP (SPATIF). Wystąpiła w kilku filmach, debiutowała w „Iwonce” z 1925r., ostatnią rolą była hrabina Joanna Karolowa(siostra Łęckiego) w „Lalce” z 1968r. . Wyreżyserowała kilka sztuk, występowała w Teatrze Polskiego Radia.

Odręczna dedykacja piórem(o treści: Znakomitemu Artyście p. Gracjanowi Lepianko Janina Romanówna (?) - październik 1962) pod fotografią o wymiarach 13,1 x 8,8 cm, wmontowaną w arkusz o wym. 22,8 x 15,8 cm, na którego verso pieczątka: Gabinet Naprawy Dzieł Sztuki i Przedm. Artystycznych Gracjan Lepianko Warszawa, Krak.-Przedm. 10.

Stan: arkusz z drobnymi zagnieceniami, zabrudzeniami, fotografia z niewielkimi zarysowaniami, plamkami(kropki tuszu na pośrodku) i zabrudzeniami na powierzchni.

Gracjan Lepianko (1905 - 15 V 1991) - warszawski konserwator zabytków, który pod adresem Krakowskie Przedmieście 10 przez kilkadziesiąt lat prowadził Gabinet Naprawy Dzieł Sztuki i Przedmiotów Artystycznych. Ukończył Szkoły Rysunków i Malarstwa na Wierzbowej 9, Szkołę Sztuki Stosowanej na Chmielnej i Szkołę Zdobniczą na Myśliwieckiej, uzyskując tytuł mistrza malarza zdobniczego i mistrza wyrobów galanterii artystycznej z metalu. Rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych, lecz sytuacja finansowa zmusiła go do przerwania studiów i podjęcia pracy. Działalność na własny rachunek rozpoczął w 1931 roku, kilka razy zmieniał lokalizacje(zanim, 1952r., nie trafił na Krakowskie Przedmieście). Pasjonował się sportem, trenował amatorsko boks i zapasy. W czasie II Wojny Światowej obudziła się w nim pasja do ożywiania „martwych”/ zniszczonych przedmiotów. Nie tylko naprawiał ale i kolekcjonował starocie. Po wojnie stał się bardzo popularny, były o nim filmy, wzmianki w prasie i przewodnikach. Odwiedzany przez liczne gwiazdy(wielu dziedzin), które czasem zostawiały po sobie pamiątkowe wpisy.