Zdjęcie wykonane około 1929-1939 roku przedstawiające prawdopodobnie wyprawę archeologiczną do Zamku w Trokach pod nadzorem Stanisława Lorentza podczas wizyty na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Na jednym ze zdjęć widoczny dziedziniec Skargi oraz fasada i dzwonnica kościóła św. Janów.Prace konserwatorskie rozpoczął polski konserwator zabytków Stanisław Lorentz, po wizytacji zamku w maju 1929 roku z Juliuszem Kłosem i Janem Borowskim, w czasie której podjęto decyzję o natychmiastowej potrzebie podjęcia działań w celu zachowania istniejących pozostałości zamku. Na pozyskanie środków do konserwacji Stanisław Lorentz zaciągnął prywatną pożyczkę, na wielką ówcześnie sumę 10 000 złotych w Banku Gospodarstwa Krajowego. Zakres prac na zamku Lorentz określił w „Wiadomościach Konserwatorskich” i miały one mieć początkowo jedynie charakter konserwatorski i nie przewidywały odbudowy z uwagi na brak ikonografii umożliwiającej rekonstrukcję obiektu. Pierwsze prace wykonano w latach 1929–1930. Istotny udział w tych pracach miała rodzina Girdwoyniów, do której należała przed II wojną światową posesja z zamkiem. Wynika to z korespondencji Stanisława Lorentza z Zofią Girdwoyń i z jego artykułu o konserwacji ruin zamku („Wiadomości Konserwatorskie”, 1929).Po ustąpieniu Lorentza ze stanowiska konserwatora, jego następcy: Ksawery Piwocki w latach 1936–1938, i Witold Kieszkowski w latach 1938–1939 zmienili zakres prac i rozpoczęli prace rekonstrukcyjne, w czasie których dokonano odbudowy wieży południowo-wschodniej, przesklepienia piwnic i sali na pierwszym piętrze oraz konserwacji pozostałości pałacu książęcego. Plan odbudowy przygotował i prace nadzorował architekt Jan Borowski, przy współpracy prof. Juliusza Kłosa.
Wymiary: 18x13 cm
Stan ogólny widoczny na zdjęciach.