Gwasz, papier; 23 x 29 cm (w świetle p-p)
Sygnowany p.d.: ZDobrzycki 49
Na odwrocie drukowana nalepka składu przyborów malarskich Josef Copman, Bruggia
Cena wywoławcza 2000
Estymacja 2500 - 2600
Zygmunt DOBRZYCKI
1896 Oleksin - 1970 Beauvallon-Var
Polski malarz, rzeźbiarz, projektant tkanin i ceramiki. Związany z École de Paris. Po ukończeniu gimnazjum wyjechał uczyć się malarstwa w Kijowie, a następnie w Moskwie i Petersburgu. W 1923 rozpoczął naukę w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, równocześnie był studentem Wydziału Filozoficznego na Uniwersytecie Warszawskim. W 1924 przerwał naukę i wyjechał do Paryża, gdzie przebywał do 1928. Następnie wyjechał do Wiednia, gdzie razem z Teodorem Axentowiczem, Józefem Mehofferem i Eugeniuszem Zakiem uczestniczył w odbywającej się w gmachu Secesji wystawie polskiej sztuki. Po powrocie do Francji, zamieszkał na południu Francji w Saint-Paul-de-Vence, skąd wielokrotnie wyjeżdżał do Damme w Belgii. W 1929 miał wystawę indywidualną w Bruksel. Wystawa okazała się dużym sukcesem i przyniosła artyście rozgłos. W latach 30. XX wielu uczestniczył w wystawach odbywających się w Brukseli, Antwerpii oraz w paryskiej Galerii l’Atelier Française. W 1937 udział prac Zygmunta Dobrzyckiego w międzynarodowej wystawie "Sztuka i technika" został nagrodzony złotym medalem. W 1965 był autorem pomnika "Bohaterom Polskim", który został zrealizowany w belgijskim Saint-Nicolas, zaprojektował również 28-metrową fasadę Cité administrative de l'État w Brukseli.
