Praca na papierze kupiona w 1992 roku od artysty, pochodzenie kolekcja prywatna.
Technika: własna ( akwarela, tusz, gwasz), wymiary: 35x 54 cm, sygnowany.
Jan Lebenstein urodził się w 1930 roku w Brześciu Litewskim, zmarł w roku 1999 w Krakowie. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1948-54) pod kierunkiem Artura Nachta-Samborskiego. Młodość Jana Lebensteina to czas wojny, ucieczka z rodzinnego miasta, tragiczne śmierci ojca i brata oraz więzienie. W 1956 roku dołączył do Teatru na Tarczyńskiej, prowadzonego we własnym mieszkaniu przez Mirona Białoszewskiego, i miał tam swoją pierwszą indywidualną wystawę. W wieku 29 lat otrzymał Grand Prix na I Biennale Młodych w Paryżu, gdzie zamieszkał i przyjął obywatelstwo francuskie. W Polsce jego twórczość odkryto ponownie dopiero po 1989 r.
Jan Lebenstein nie stronił w swojej twórczości od anegdoty i narracyjności, bywał także ilustratorem dzieł literackich. Uprawiał oryginalną odmianę malarstwa figuratywnego, włączając do kompozycji elementy surrealistyczne i abstrakcyjne. Tworzył pejzaże miejskie, poetyckie transpozycje figury ludzkiej oraz pełne ekspresji kompozycje fantastyczno-symboliczne. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
