Autorem wykonanego w 1992 gwaszu jest ukraiński twórca Aleksiej Gierasimow Gwasz przedstawia Wieżę Korniakta - dzwonnicę przy Cerkwi Wołoskiej.
Wieża wzniesiona przez architekta Piotra Barbona w latach 1573-1580 jest uważana za pomnik manieryzmu na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. W jej architekturze skrzyżowały się wpływy bizantyjskie, włoskie i polskie. Trójkondygnacyjną budowlę oblicowano kamieniem, na każdym piętrze oplatając kolumnami jońskimi. Całość zwieńczył niski, namiotowy dach. Wieża spłonęła w 1672 podczas oblężenia Lwowa przez Turków po upadku Kamieńca Podolskiego.
W latach 1695-1696 architekt nadworny króla Jana III Sobieskiego Piotr Beber usunął uszkodzenia, podwyższył wieżę o jedno piętro z cegieł i nakrył całość barokowym hełmem z czterema narożnymi, spiralnymi pinaklami u jego podstawy. W 1779 wieżę uszkodziło uderzenie pioruna. Wiernej rekonstrukcji dokonała w latach 1792-1795 Dyrekcja Budowlana we Lwowie. W 1783 na wieży zawieszono dzwon Kiryło, 2-metrowej średnicy, największy we Lwowie (masa 4 t), odlany przez miejscowego ludwisarza Teodora Polańskiego. W czasach późniejszych zawieszono też kilka dalszych dzwonów. Wieża, odseparowana od reszty cerkwi, założona na planie kwadratu o boku 6 m, wysoka na 66 m, uważana była za “najpiękniejszą włoską wieżę na polskiej ziemi”.
Dolną kondygnację wieży, wzniesioną z nietynkowanych kamiennych bloków zdobią z trzech stron pary arkadowych wnęk, rozdzielonych szerokimi pilastrami oraz potężne gzymsy wsparte wsparte na konsolach. Ozdobną oprawę otrzymały także półkoliście zamknięte okna w dwóch górnych kondygnacjach.
Wymiary: 220 x 160 mm (gwasz), 335 x 260 mm (w ramce)
