Brąz, waga 60,42 g, średnica 50 mm. Medal wybity przez Komisję Brukselską w okresie Powstania Listopadowego w 1831 roku. Na awersie przedstawiona została personifikacja Belgii w czapce frygijskiej, podtrzymująca ranną Polonię. Obie postaci odziane są w antyczne stroje. Polonia ukazana została w koronie i wieńcu laurowym (symbolu nie tylko zwycięzców, ale również bohaterów), prawą ręką podtrzymuje polski sztandar, a w ręce dzierży miecz. Wybity medal był wyrazem solidarności Belgów z narodem polskim. Warto zaznaczyć, że solidarność i wsparcie ze strony Belgów wynikała z ich własnych doświadczeń, bowiem rok wcześniej sami wybili się na niepodległość, a w lutym 1831 roku uchwalona została belgijska konstytucja.