Wymiary: 160 x 140 cm
sygnowany i datowany p.d.: 'T.P. 69'
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'TERESA PĄGOWSKA 1969 | 160 x 140 cm | XII/69 | ŻÓŁTY | JAUNE' oraz wskazówka montażowa
na odwrociu nalepka V Jubileuszowego Festiwalu Malarstwa Współczesnego, nalepka K.M.P.I.K. „RUCH” WARSZAWA, Galeria Współczesna oraz nalepka Centralnego Biura Wystaw Artystycznych „Zachęta”
Pochodzenie
kolekcja prywatna, Europa
Wystawiany
V Jubileuszowy Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin 1970
Pągowska, wystawa w Pawilonach PWA w Sopocie w ramach XXIV Festiwalu Sztuk Plastycznych, Sopot, 31.07-5.09.1971
Galeria Współczesna, Warszawa, 1972
Literatura
„Literatura”, nr 32, 21.09.1972, s.nlb. (il.)
Pągowska, wystawa w Pawilonach BWA w Sopocie w ramach XXIV Festiwalu Sztuk Plastycznych, broszura z wystawy, Sopot 1971, poz. kat. 6, s. nlb.
Biogram
Skończyła poznańską Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych – malarstwo i techniki ścienne pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego i Eustachego Wasilkowskiego. W okresie studiów była asystentką Jacka Piaseckiego. W latach 1950-64 była pedagogiem w gdańskiej PWSSP, po czym przeniosła się do Warszawy. Po kilkuletniej przerwie kontynuowała pracę pedagogiczną: w latach 1971-73 w łódzkiej PWSSP (aktualnie ASP), a następnie przez wiele lat w akademii warszawskiej. W roku 1988 uzyskała tytuł profesora zwyczajnego. Artystka zawsze zdradzała nieprzeciętną wrażliwość kolorystyczną, rozwiniętą pod wpływem sztuki Piotra Potworowskiego. Skupiła się jednak na postaci ludzkiej. W latach 60. jej malarstwo zdominował motyw silnie zdeformowanej, traktowanej skrótowo, ludzkiej (głównie kobiecej) figury, ukazywanej często w nieoczekiwanych, dynamicznych, często tanecznych, układach. Od tamtej pory postać ludzka jest w tym malarstwie obecna jako pozbawiona rysów indywidualnych zwarta, mocna sylweta. Artystka chętnie operowała gwałtownymi spięciami sumarycznych kształtów oraz kontrastami plam jednolitego koloru. Przez tę umowność odbiera bohaterom jednoznaczny charakter.
