sygn. śr.d.: DANUTA LESZCZYŃSKA-KLUZA 1991
sygn. na odwr. na płótnie l.g.: „ŚWIAT“ | D. LESZCZYŃSKA-KLUZA | 1991 | POLOGNE
Na odwr., na płótnie p.g. ślad pieczątki wywozowej z nr.,
na g. listwie krosna: „ŚWIAT“ D.LESZCZYŃSKA-KLUZA 1991 – X,XI.
Artystka należy do tej formacji artystycznej w sztuce polskiej, która po okresie izolacji w czasach stalinizmu entuzjastycznie przyjęła z Zachodu nowoczesną formę w drugiej połowie lat 50. Synonimem ówczesnej awangardy był taszystowski, niegeometryczny abstrakcjonizm, operujący swobodnym układem płynnych plam kolorów. Jednak nie dla wszystkich polskich artystów było rzeczą łatwą zerwanie ze światem rzeczywistym. [...] Zarówno w malarstwie, jak i w grafice Danuty Leszczyńskiej-Kluzy występują wszystkie fascynacje charakterystyczne dla tej formacji: estetyka informelu, surrealistyczna metaforyczność, naiwny liryzm. W wielu pracach artystka zbliża się do granicy abstrakcji, komponując je ze swobodnie rozdysponowanych układów plam. Nigdy jednak nie rezygnuje z figuracji. (T. Gryglewicz, Danuta Leszczyńska-Kluza. Zabić Ariadnę, kat. wyst. TPSP Kraków, X 1995)
Danuta Leszczńska-Kluza (Przemyśl 1926, mieszka w Krakowie) – malarka; studiowała w krakowskiej ASP w latach 1946-1952 pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki i Zygmunta Radnickiego, dyplom w 1952 u Z. Pronaszki. Brała udział w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale (1955). Początkowo tworzyła głównie rysunki i papierowe collage oraz grafikę, z czasem jej twórczość zdominowało malarstwo. Na początku lat 60. Była stypendystką MkiS w Paryżu i we Włoszech. Już wtedy zdobyła szereg nagród i wyróżnień, m.in. srebrny medal Internazionale Accademia di Tommaso Campanella w Rzymie (1968), rok później zostając członkiem tego stowarzyszenia. W 1969 wzięła udział w Biennale w Sao Paulo.
Od lat 80. tworzy monumentalne cykle malarskie, których tematem jest samotność i egzystencja człowieka. Często z niejednorodnych, rozproszonych elementów powstają przejmujące kompozycje pełne symboliki i filozoficznego przesłania.
