PIOTR z Poznania (Petrus Posnaniensis, Petrus de Posnania). Splendores hierarchiae politicae et ecclesiasticae. Wyd. Łukasz Kupisz, Kraków 1652 (pierwsze wydanie). Format: 4o, [40] k., 489 str., [16] k., winieta, herb, inicjały. Okładka pergaminowa z epoki. Rzadkie. Cena: 3600 zł
Estreicher XXV, 103. Piotr z Poznania (ok. 1575-1658) to postać niezwykle ciekawa i niesłusznie zapomniana. Był jednym z wybitniejszych polskich humanistów i duchownych. O jego formacji umysłowej świadczą odbyte w Salamance studia, w trakcie których rozpoczął pisanie Komentarza do Sentencji Jana Dunsa Szkota – dzieło to kontynuować będzie przez całe życie. Nieznane jest dokładnie nazwisko Piotra ani jego pochodzenie społeczne. Podpisywał się jako Petrus de Posnania lub Petrus Posnaniensis, być może nawiązując w tym aspekcie do średniowiecznego ideału twórcy skromnego i anonimowego albo ukrywając w ten sposób swe pochodzenie mieszczańskie. Raz jedyny nazwał się Frater Petrus Bilinius de Posnania. Możemy z tego zgadywać, że w rzeczywistości jego nazwisko brzmiało „Piotr Biliński”. Wstąpiwszy do bernardynów, szybko pokonywał kolejne szczeble w hierarchii zakonnej. W 1611 r. został wybrany podczas kapituły warszawskiej definitorem, a w 1614 r. prowincjałem. Założył konwenty w Pradze, Dubnie, Cytowianach oraz klasztor bernardynek w Przasnyszu. W 1616 r. rozpoczął budowę klasztoru w Alwernii, gdzie kilkakrotnie piastował urząd gwardiana i założył bibliotekę. Tam też zmarł. W ramach struktur bernardynów był również aktywny za granicą, m.in. w Rzymie.
Splendores hierarchiae
politicae et ecclesiasticae to jedyne dzieło, które Piotr z Poznania opublikował
osobiście w Polsce. Zajmuje się rolą poszczególnych stanów w państwie i w
Kościele; jest to zarazem praca teologiczna i polityczna. Zadedykowana została
opatowi płockiemu Tomaszowi Ujejskiemu, którego herb (Szreniawa) znajduje się
na odwrocie karty tytułowej. [Za: Ozorowski, E., Piotr z Poznania : teolog
polski XVII wieku, 1972] – Przednia część okładki poluzowana, ubytki
narożników ostatnich kart (bez szkody dla tekstu), nieznaczne ślady wilgoci
(brzegi kart), poza tym stan bdb. Brak zapięć okładki, plamki i przybrudzenia,
poza tym również stan bdb. Exlibris i wpis własnościowy wileńskich trynitarzy z
1765 r.
