Bartłomiej Groicki (ur.
1519 lub 1534 r. w Rzeszowie; zm. w 1605 r. w Krakowie) –
mieszczanin krakowski, znawca praw stosowanych w państwie polskim (Speculo Saxonum, Iure Municipali, Statutu Koronnego)
i za granicą (Constitutio Criminalis Carolina) oraz propagator i
tłumacz tych praw z łaciny na język polski. Prawdopodobnie
absolwent Akademii Krakowskiej – był w dobrych stosunkach z Decjuszem.
Około 1550 roku był nauczycielem dzieci rajcy krakowskiego Erazma
Bancka. W latach 1567-1573 pełnił funkcję pisarza w królewskiej
komorze celnej Krakowa. Przed 1567 i od 1573 r. był pisarzem w Sądzie
Wyższym Prawa Niemieckiego w Krakowie. Okresowo pełnił też funkcję
podwójta. W wolnych chwilach przekładał poezję, a być może pisał również
własne wiersze.
Prezentujemy reprint jego pracy ukazującej aspekty prawa w XVI-wiecznej Polsce, będący lekturą zarówno interesującą jak i frapującą.
Reprint
Wydawnictwo Prawnicze 1953
Format 245 x 175 mm, 258 stron.
Stan bardzo dobry. Ledwo widoczna malutka pieczątka i wpis (numer) długopisem na ostatniej stronie.
Oprawiona w grubą, impregnowaną skórę.
