Czasopismo WIELKOPOLANIN. Numer 52 z dnia 29 czerwca 1850 roku.
Ostatni numer czasopisma przed likwidacją, która wynikała z nowego prawa, a którą w słowie pożegnalnym do czytelników przedstawił wydawca W.Stefański z Poznania: "Ostatni raz bracia biorę pióro do ręki, aby z wami pomówić! Ostatni raz, by się z wami podzielić sercem i dobrą radą. Jako synowi opuszczającemu swoją rodzinę tak jest i mnie, bracia przy pisaniu tego żegnania. Och, jakżebym chętnie pozostał z wami , jakżebym chętnie dłużej do was pisywał, jakżebym chętnie z wami rozmawiał, ale nie mogę , bo jestem jako ptak, któremu skrzydła postrzelą, jestem jako człowiek, któremu związano ręce i niemi władać nie może. Ostatnie pruskie prawo o druku jest owym powrozem co Wielkopolaninowi śmierć zadaje".
4-stronnicowe czasopismo niewielkimi ubytkami na brzegu i śladami uzupełniania papieru w górnych narożnikach.
