Warszawa 1936. Instytut Badania Najnowszej Historii Polski. 15,5x23,5 cm, str. 573, (1), czarno-białe fotografie na oddzielnych kartach, oprawa skórzana z epoki. Stan dobry (ubytek skóry na grzbiecie oprawy).
Na przedniej wyklejce autograf z dedykacją od autora dla Aleksandry Piłsudskiej (10.XII.1935).
Wydanie pierwsze.
"Podstawą napisania książki były zapiski autora sporządzanie podczas pracy w rządzie II Rzeczypospolitej (od 1926). W zapiskach tych znajdowały się zarówno obserwacje codziennej pracy rządu, jak i różnorodne dane objęte tajemnicą państwową. Z uwagi na tę zawartość zeszyty z zapiskami (trzynaście sztuk) zostały zniszczone przez autora oraz Jakuba Krzemińskiego w 1939. Część treści zawartej w tym źródle autor wykorzystał wcześniej, do napisania Strzępów meldunków. Układ książki to relacje z kolejnych spotkań lub wezwań do marszałka Piłsudskiego. Prawie każdy meldunek z takiego spotkania uzupełniony jest refleksjami o stanie zdrowia i nastroju Piłsudskiego. Uderza pełne i bezgraniczne zaufanie autora do Marszałka.
Wydanie pamiętników wywołało sensację polityczną. Wbrew zamierzeniom autora miały one charakter demaskatorski, wyjawiały wiele spraw objętych wcześniej tajemnicą, a także ukazywały mechanizmy podejmowania decyzji politycznych po przewrocie majowym. Przybliżały też obraz marszałka Piłsudskiego i jego otoczenia, nieznany szerszej polskiej publiczności i to w czasie, kiedy trwały ostre rozgrywki o władzę po jego śmierci, owocujące dekompozycją obozu sanacyjnego".