GRAFIKA POLSKA r. 3, z. 9, 1923 Ludwik Gardowski, Półtawski, Recmanik

Układ okładki, zeszytu, ozdoby zeszytu, projekt ornamentu Ludwik Gardowski 

Ludwik Gardowski (1890-1965) – polski grafik i pedagog. Jeden z twórców kierunku narodowego w typografii, w okresie międzywojennym był współzałożycielem awangardowej grupy artystycznej grafików „Ryt”. Wykładowca warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, a następnie profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Mimo że debiutował jako malarz, jego głównym polem twórczości stała się wkrótce grafika warsztatowa i użytkowa, a zwłaszcza liternictwo. Został kierownikiem artystycznym pisma „Grafika Polska” (1921–1923), wyznaczając kierunek poszukiwań w zakresie modernistycznej typografii traktującej pismo w kategorii kompozycji znaków. Wspólnie z Adamem Półtawskim rozpoczął pracę nad wzorcem polskiej czcionki, którą Półtawski dokończył samodzielnie, zaś Gardowski skupił się na ornamentyce typograficznej (1923, tzw. ornament Gardowskiego).

Redakcja: Lucjan Bogusławski (1876-1960) redaktor, korektor, pisarz, autor podręczników do korekty. Ludwik Gardowski, Roman Mathia (ca. 1883 - 1931) dyrektor drukarni i zakładów graficznych „Kurjera Porannego”, autor podręczników do składu ręcznego, współzałożyciel i redaktor dwumiesięcznika „Grafika", Witold Rożen (1885-1927) rytownik 

Komitet redakcyjny: Antoni Burkot (1871-1945) - drukarz, Józef Fleck, Wojciech Jastrzębowski (1884-1963) projektant, malarz, ilustrator, Zygmunt Mocarski (1884-1941) bibliofil, historyk książki, bibliotekarz, Ryszard Patyna, Adam Półtawski (1881-1952) typograf, grafik, twórca czcionki i projektant papierów wartościowych, Jan Recmanik 1874-1949 - artysta introligator, Franciszek Siedlecki (1867-1934) – malarz i grafik, autor scenografii teatralnych, krytyk sztuki oraz teatrolog.

Oprawa wydawnicza, kartonowa. 

Brak drzeworytu St. Brzęczkowskiego.

NIECZĘSTE