[dedykacja dla Ireny Babel] Swinarski Artur Marya - Przekleństwo Morza. Wiersze 1935-1945

Swinarski Artur Marya - Przekleństwo Morza. Wiersze 1935-1945, Nakładem Księgarni Stefana Kamińskiego, Kraków 1945, na stronie tytułowej dedykacja "Irenie Babel w dowód namiętności" z autografem autora, s. 32, wymiary 17 x 24 cm, okładka broszurowa, łamliwy papier, ubytki w narożnikach i na brzegach kart, przetarcia okładki na grzbiecie. 

Irena Babel (1914 - 1993) – polska aktorka i reżyser teatralna, także pedagog i tłumaczka. Absolwentka Studia Teatralnego przy Starym Teatrze w Krakowie (1946). Jako aktorka zadebiutowała w 1946 roku i rozpoczęła pracę w Teatrze Kameralnym TUR w Krakowie. W 1947 roku przeniosła się do Teatru im. J. Słowackiego, gdzie występowała do 1949 roku. Potem została reżyserem Sceny Komediowo-Muzycznej warszawskiego Teatru Nowego (1949–1950), a następnie Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie (1950–1955). W 1955 roku rozpoczęła pracę w warszawskim Teatrze Powszechnym – najpierw jako reżyser (1955–1956), a potem jako kierownik artystyczny (1956–1963). Kolejnym miejscem pracy artystki był Teatr Klasyczny w Warszawie, gdzie była reżyserem w latach 1963–1966, a później pełniła funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego w Teatrze Ludowym w Krakowie - Nowej Hucie (1966–1971). W roku 1970 została pedagogiem PWST w Krakowie (1970–1989). W latach 1971–1972 reżyserowała w Teatrze im. J. Słowackiego.

Artur Maria Swinarski (1900 - 1965) – polski poeta, satyryk, dramatopisarz, plastyk. Jego rodzicami byli Stanisław i Kazimiera ze Słomczewskich. Po ukończeniu gimnazjum przyjechał do Poznania, gdzie studiował germanistykę, historię sztuki i scenografię. W latach 1918–1920 związany był ze środowiskiem literackim „Zdroju”, gdzie debiutował jako grafik. Należał do grupy plastycznej „Bunt”. W 1919 miał pierwszą indywidualną wystawę obrazów. W roku 1922 był osobistym sekretarzem Stanisława Ignacego Witkiewicza. W Poznaniu, razem z Romanem Wilkanowiczem wystawiał szopki satyryczne w „Różowej Kukułce” Ludwika Pugeta oraz kabaretach Ździebko i Klub Szyderców. W latach 1934–1937 mieszkał w Krakowie, gdzie kierował działem literackim „Czasu”, i wystawiał szopki satyryczne (wraz z Magdaleną Samozwaniec). Od roku 1937 mieszkał w Gdyni, gdzie redagował dział literacki „Kuriera Bałtyckiego”. Podczas okupacji przebywał w Krakowie. Zmarł na emigracji.